فرا رسیدن اجل

شخصى بى دست و پائى ، هزارپائى را دید و آن را کشت ، عارف وارسته اى از آنجا گذشت و انگشت تعجب به دندان گرفت و گفت : ((در شگفتم که وقتى ، اجل (آخر عمر) فرا رسد، هزارپا، بوسیله شخص بى دست و پا کشته مى شود، آرى با فرا رسیدن اجل ، نمى توان جلو آن را گرفت )).

**************************************************************************************

                                                                      دوست ناباب

در عصر پیامبر اسلام (ص ) در میان مشرکان ، دو نفر با هم دوست بودند، نام این دو نفر، عقبه و ابى بود.
عقبه ، آدم سخى و بلند نظر بود، هر زمان از مسافرت برمى گشت ، سفره مفصلى ترتیب مى داد و دوستان و بستگان را به مهمانى دعوت مى کرد، و در عین آنکه در صف مشرکان بود، دوست مى داشت که پیامبر اسلام (ص ) را نیز مهمان خود کند.
درمراجعت از یکى از مسافرتها، سفره گسترده اى ترتیب داد و جمعى ، از جمله پیامبر (ص ) را دعوت کرد.
دعوت شدگان به خانه او آمدند، و کنار سفره غذا نشستند، پیامبر (ص ) نیز وارد شد و کنار سفره نشست ، ولى از غذا نخورد، و به عقبه فرمود: ((من از غذاى تو نمى خورم مگر اینکه به یکتائى خداوند، و رسالت من گواهى دهى )).
عقبه ، به یکتائى خدا و رسالت پیامبر(ص ) گواهى داد و به این ترتیب قبول اسلام کرد.
این خبر به گوش دوست عقبه یعنى ((ابى )) رسید، او نزد عقبه آمد و به وى اعتراض شدید کرد و حتى گفت : تو از جاده حق منحرف شده اى .
عقبه گفت : من منحرف نشده ام ، ولى مردى بر من وارد شد و حاضر نبود از غذایم بخورد جز اینکه به یکتائى خدا و رسالت او گواهى بدهم ، من از این ، شرم داشتم که او سر سفره من بنشیند ولى غذا نخورده برخیزد.
ابى گفت من از تو خشنود نمى شوم مگر اینکه در برابر محمد(ص ) بایستى و او را توهین کنى و...
عقبه فریب دوست ناباب خود را خورد، و از اسلام خارج شد و مرتد گردید و در جنگ بدر در صف کافران شرکت نمود و در همان جنگ به هلاکت رسید.
دوست ناباب او ((ابى )) نیز در سال بعد در جنگ احد در صف کافران بود و بدست رزم آوران اسلام کشته شد.
آیات 27 و 28 و 29 سوره فرقان در مورد این جریان نازل گردید، و وضع بد عقبه را در روز قیامت ، که بر اثر همنشینى با دوست بد، آنچنان منحرف گردید، منعکس نمود و به همه مسلمانان هشدار داد که مراقب باشند و افراد منحرف را به دوستى نگیرند، که در آیه 28 سوره فرقان چنین آمده که در روز قیامت مى گوید:
یا ویلتى لیتنى لم اتخذ فلاناً خلیلاً: ((اى واى بر من کاش فلان (شخص ‍ گمراه ) را دوست خود، انتخاب نکرده بودم )).

تا توانى میگریز از یار بد

یار بد، بدتر بود از مار بد

مار بد، تنها تو را بر جان زند

یار بد بر جان و بر ایمان زند

 

***************************************************************************************

 

 

نوشته شده در شنبه 91 بهمن 7ساعت ساعت 10:51 صبح توسط علی بیتانه| نظر بدهید